Μια κόκκινη μύτη, ένα βιολί κι ένα όνειρο (Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου, Francesca Cosanti)
Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ
Μια κόκκινη μύτη, ένα βιολί κι ένα όνειρο
Συγγραφέας: Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου
Εικονογράφηση: Francesca Cosanti
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική
Όταν ήταν μικρός, ο Ζήσης ονειρευόταν να γίνει μουσακάς-μουσικός με μούσι ή ζογκλέρ ή αστειάτορας για να κάνει όλους να γελάνε. Όμως κάπως κατάφερε να συνδυάσει όλα αυτά τα πρόσχαρα και αθώα επαγγέλματα της φαντασίας του σε ένα ακόμα πιο ευφάνταστο επάγγελμα χαράς και ουσίας. Γιατί ο Ζήσης από μικρό παιδί ντύνεται με μια διαφορετική στολή, δικής του επινόησης. Με ρόμπα καρό, γαλάζια μάσκα, κόκκινη μύτη και με ένα «αστειοσκόπιο» να κρέμεται απ’ το λαιμό. Ο χρόνος κυλά στο σήμερα και βλέπουμε τον ενήλικα πλέον Ζήση να φορά μια παρόμοια στολή, με λευκή ρόμπα, αυτή τη φορά, κόκκινη μύτη, μπλε μάσκα, στηθοσκόπιο και μ’ ένα…βιολί στο χέρι. Ένα βιολί έτοιμο να διώξει τα «Μαύρα Βέλη» που αιχμαλωτίζουν τους Μικρούς Ήρωες του νοσοκομείου όπου εργάζεται ως ένας γιατρός χαράς, θα έλεγε κανείς. Ένας γιατρός της καρδιάς και της ψυχής των μικρών ηρώων της ζωής.
Η Γιώτα Αλεξάνδρου στο νέο της εικονοβιβλίο με γλαφυρό τρόπο καταφέρνει να ενσαρκώσει την αισιοδοξία και τη φροντίδα, τη θαλπωρή και το γέλιο, την τρυφερότητα και τη δύναμη της θέλησης σε ένα όμορφο και συγκινητικό ανάγνωσμα που αφορά τους ήρωες της όποιας παιδικής ασθένειας. Η ιστορία εστιάζει στην ευαισθησία ενός γενναίου γιατρού ο οποίος με στολή και χαμόγελο ξορκίζει το κακό με τη μελωδία του βιολιού και της αγάπης προσφέροντας γέλιο και ευτυχία στα παιδιά του νοσοκομείου.
Ο ποιητικός λόγος της συγγραφέως αφήνει τον αναγνώστη να μεταφερθεί σε έναν κόσμο όπου τα Μαύρα Βέλη της ασθένειας άλλοτε νικιούνται με το γέλιο, άλλοτε επιστρέφουν με τον φόβο να θεριεύει. Όμως με τη βοήθεια άλλων υπερηρώων, η δύναμη ενώνεται με ή χωρίς στολή. Κι αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα της ιστορίας. Η αισιοδοξία και η θέληση για χαρά και ζωή είναι έμφυτη, δεν καλύπτεται από μάσκες και στολές. Είναι η δύναμη που κυριεύει την ψυχή όποτε αντιμετωπίζει κανείς οποιοδήποτε κακό.
Η εικονογράφηση της Francesca Cosanti μαγεύει και ζωντανεύει τα τρυφερά λόγια του κειμένου χαρίζοντας στον αναγνώστη μια παραμυθένια διάσταση ενός σοβαρού θέματος. Ενός θέματος που διαχειρίζεται με σύνεση και ποιοτικό λόγο.